شیوع بیماری سیلیاک و هلیکوباکتر پیلوری در بیماران مراجعه کننده به بخش اندوسکوپی بیمارستان آیت اله طالقانی

مقدمه: بر اساس مطالعات گذشته بیماری سیلیاک ارتباط نزدیکی با گاستریت مزمن دارد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی شیوع بیماری سیلیاک و هلیکو باکتر پیلوری در بیماران مبتلا به سوء هاضمه بود. روش بررسی: 325 بیمار به علت ابتلا به سوء هاضمه از اردیبهشت 87 لغایت اردیبهشت 88 تحت انجام اندوسکوپی قرار گرفتند. جهت بررسی و تعیین عفونت هلیکو باکتر پیلوری و تایید بیماری سیلیاک، نمونه های بیوپسی از انتروم معده و دئودنوم روده و همچنین نمونه خون برای اندازه گیری سطح آنتی بادی ترنس گلوتامیناز بافتی(ttga) و iga تام اخذ شد. نتایج: از تعداد 325 بیمار، 312 نفر(96 %) از لحاظ ابتلا به هلیکو باکتر پیلوری مثبت بودند. در این مطالعه شایع ترین علامت ها سوزش سر دل و نفخ بود. در 21 نفر از25 بیمار با پاتولوژی مثبت برای بیماری سیلیاک که نمونه معده نیز از آنها اخذ شده بود، هلیکوباکتر پیلوری مشاهده شد(84%). نتایج نمونه برداری دئودنوم، بافت شناسی نرمال را در 213 نفر(5/65%)، پولیپ هایپر پلاستیک را در یک بیمار(4/0%)، التهاب دئودنوم را در 79 بیمار(3/24%) و ناهنجاری روده کوچک(مارش یک تا مارش سه) را در 25 بیمار نشان داد(10%). بر اساس یافته های سرولوژی، 9 بیمار از 26 بیمار با نتایج مثبت ttga دارای ناهنجاری بافتی(مارش یک تا مارش سه) بودند(7/2 %). نتیجه گیری: همانند مطالعات قبلی، در این مطالعه نیز شیوع بالای هلیکو باکتر پیلوری و گاستریت مزمن مشاهده شد. این مطالعه هرگونه ارتباط بین عفونت هلیکوباکترپیلوری و زخم گوارشی با ناهنجاری های بافت شناسی روده کوچک ناشی از بیماری سیلیاک را رد می کند.